Stalen ros van stal & herstel / nazicht

Cool, gistermorgen de motor van stal gaan halen. 

Daar stond hij nog zoals ik hem half januari achtergelaten had. Enige verschil waren de dikke spinnenwebben tussen de zijstand en een halve centimeter stof op het groene kunststof zeil waar hij met afgedekt stond. Hocus, pocus... zeil eraf en daar zagen we mijn stalen ezel volledig met enkele kartonnen dozen op het zadel waarin men helm en kledij opgeborgen zaten tevoorschijn komen (meer foto's).

Meteen maar de nieuwe batterij erin gestoken. Testen of de oude het nog deed interesseerde me niet. Sowieso ging ik geen twee batterijen meenemen en ik had in België al eerder twee batterijen na een 3 maand stilstand van de motor moeten vervangen. Deze stond nu meer dan 11 maand stil en zelfs moest ik ze terug aan de praat krijgen zou ik ze niet vertrouwen.

De voorband stond plat en met men mini-compressor kwam ik heel ervaren over bij de verbaasde glimlachende blanke hoteleigenaar en zijn twee Afrikaanse werknemers. Aangesloten op men motor batterij met 2 klemmetjes had ik in 2 min. en twee controles er 2,2 bar ingepompt.

Right, nog even men spullen in men reiszak geladen en terug naar het hotel waar men kledij meteen naar de wasserij(dame) ging. Zo muf als alles rook, was dat niet om aan te doen. Aan sommige van de ritssluitingen was groene oxidatie merkbaar. Het regenseizoen en de zeelucht hadden sporen nagelaten.

Na een fris slaatje verorberd te hebben plofte ik (één cylinder ploft vaak) naar de KTM garage om het vervelende, ja zelfs luid irritant getril aan men dashboard te laten nakijken. Door dat onhoudbaar gebibber ben ik men drie kompanen in de laatste week van december vorig jaar kwijtgespeeld! LOL.

Op rechte perfecte asfalt reden we van Noord naar Zuid aan een vlotte 120 km/u. Laatst rijdend minderde ik vaart tot 90 km. om het trillen te laten afnemen. Onder de 4000 toeren produceert deze één cilinder namelijk heel wat minder vibratie waardoor ook het trillen ergens links aan men dashboard verdween. Om de anderen terug bij te benen gaf ik twijfelachtig men ezel echter terug de sporen om 2 minuten later langs de kant te gaan staan: dat geratel moest stoppen! Het leken wel metalen tanden die op elkaar klapperden! Snel een kartonnen prop achter men instrumentenbord geduwd en terug vol gas achter de anderen aan, die intussen ergens in een zijweg in de schaduw van een boom stonden te wachten op mij, zo bleek later, maar ik voorbij gezoefd ben tegen 120 - 140km/h denkende ze aan de horizon te kunnen inhalen...

Stevige plastiek aantrek strips daarna rond het dashboard hielpen enkele dagen, maar niet definitief. Ze bleek vandaag weer. Dus is onder de loep laten nemen. En wat bleek? Een gebroken verticale staaf in de beschermende frame rond het dashboard (foto)... Vandaar het metalen geklappertand geluid. Een gevolg van mijn valpartij in Senegal nog. 

De Tony Togo garage blijkt zowat de referentie voor elke ‘overlander’ en inderdaad, naast het lassen van de staaf meteen de standaard binnenband vooraan later vervangen door een dubbel zo dikke heavy duty 4 mm. exemplaar. Dikker bestond er niet vertelde de bandendealer in België me. Volgens de garage hier zou er echter ook 6mm. bestaan. Grrr.

Enfin, ook ineens van het blauwe spul vanaf, waarvan Tony Stabroek (die zich nu in Dakhla / Westelijke sahara bevind) meer dan een jaar geleden zowat een halve liter in onze banden spoot in de hoop op bescherming tegen platgereden banden door nagels. Toen hij echter voor de deur van Peter / Bikershome in Zuid Marokko zijn achterband verdacht plat zag staan merkte hij een dikke nagel op in de band, trok die eruit en samen met de resterende lucht spoot ook het blauwe spul eruit waarna zijn motor in luttele seconden plat op de velg stond... hahaha! Hoop doet leven.

Een fiets / mountain bike band volgespoten met dat spul zou wel afdoend zijn. 

Naast dat het niet veilig zou zijn om motobanden ermee vol te spuiten verstopte het het kleverige spul ook mijn vorige bandendrukmeter. Weg er mee dus.

Toekijkend op de handige KTM monteur die aan mijn moto sleutelde en lastte kwam ik nog te weten dat zij met ‘bib mousse’ (een binnenband van schuim zonder lucht) makkelijk een jaar rijden. Hij kende hier zelfs een paar Zwitsers die al bijna 2 jaar op dezelfde bib mousse band reden.

In België zetten ze er veiligheidshalve slechts drie maand op!

Het enige ‘nadeel’ zei Tony Togo hier, is de snelheidsbeperking. Beter niet meer dan 110 km/h ermee rijden. In West Afrika is de kans om dat te doen echter zeer beperkt. Het ideaal systeem dus om zonder risico op platte band Afrika te doorkruisen. Voor mij te laat, want:

1 hij had ze niet op stock voor mijn 21 inch voorwiel

2 mijn achterwiel velg is 17 inch en ze bestaan enkel voor 18, 19 & 21 inch.

Pech dus. In Zuid Afrika is rond kijken voor een 18 inch velg achteraan.

Een gelukstreffer was de nieuwe batterij die ik meegesmokkeld heb want Tony Togo had enkel een groter model (dat dus niet zou passen) en een kleiner model dat enkel voor depannage van mijn Yamaha zou kunnen dienen zei hij. Ik had hier mooi gestaan als ik men batterij had moeten afgeven op de luchthaven in Zaventem. Bestellen van het juiste model kon hij blijkbaar ook niet. Dat is dan toch wat ik in mijn gebrekkig en praktisch geen Frans kennende kon vragen / verstaan. Twee keer: ‘Pas possible pour le juste batterie, aussi pas àprés attendéz une semaine? in combinatie met wat gebarentaal leek het me toch te doen.

Enfin ik ben gesteld en voorbereid.